Συνήθως σκεπτόμαστε τα ραντάρ σαν μικρές παραβολικές κεραίες, ενώ ακόμη και οι στοιχειοκεραίες AESA έχουν μέχρι τώρα υλοποιηθεί σε «κλασσικά» σχήματα. Η USAF όμως αναζητεί τρόπους για να τοποθετήσει πολύ μεγάλα ραντάρ ή τουλάχιστον τις κεραίες τους σε μικρά UAS, ειδικά σε συστήματα που προορίζονται για την αποκάλυψη μικρών στόχων, όπως πεζοί στρατιώτες ή μικρά οχήματα.
Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο δυνατό, πρέπει τα ραντάρ να αλλάξουν σχήμα και μια ιδέα είναι η σύμμορφη ενσωμάτωσή τους στα μη επανδρωμένα αεροχήματα. Καθώς όμως στα τελευταία κάθε κιλό βάρους είναι κρίσιμο, η απαίτηση από τις σύμμορφες κεραίες των ραντάρ είναι να μπορούν να έχουν δομική αντοχή. Η σχετική παλαιότερη απαίτηση CLADD (conformal load-bearing arrays for dismount detection) οδήγησε στο LOBSTAR (low-band structural array) ένα σύστημα που μπορεί να ενσωματωθεί στο UAV μεγάλου ύψους, μεγάλης αυτονομίας SensorCraft, που επίσης ανέπτυσσαν τα εργαστήρια της USAF. Το LOBSTAR, με κεραία 7,6 μέτρων ενσωμάτωνε λειτουργία ενδείκτη κινούμενου χερσαίου στόχου (ground moving-target indication, GMTI) και μπορούσε να επισημάνει πεζούς στρατιώτες κάτω από φυλλώματα, ενώ παράλληλα μπορούσε να αποτελέσει δομικό στοιχείο της πτέρυγας του SensorCraft. Αν και το πρόγραμμα έχει ακυρωθεί το 2006, η USΑF εξέφρασε πρόσφατα νέο αίτημα για πληροφόρηση με στόχο να κινητοποιήσει την βιομηχανία για τα UAV νέας γενιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου