Πολεμική Αεροπορία: απογοήτευση για τα καταδιωκτικά πέμπτης γενιάς

Στο ΡΣ "Η Φωνή της Ρωσίας"  έγινε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, αφιερωμένη στην 100η επέτειο της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας και στις προοπτικές ανάπτυξης της αεροπορικής βιομηχανίας της Πολεμικής Αεροπορίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στο Φόρουμ πήραν μέρος γνωστοί εμπειρογνώμονες στο στρατιωτικό και στο στρατιωτικο-βιομηχανικό τομέα της Ρωσίας. Ο Ιβάν Κουντίσιν, αρχισυντάκτης του εβδομαδιαίου περιοδικού «Αεροπορική και πυραυλική τεχνολογία» παρουσίασε έκθεση για τις βασικές τάσεις στην παγκόσμια βιομηχανία αεροσκαφών.

Κατά την τελευταία δεκαετία μεγάλη ανάπτυξη έχουν αποκτήσει τα μη επανδρωμένα αεροχήματα (Unmanned Aerial Vehicle (UAV) (ή drones). Μάλιστα, αν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, γινόταν λόγος αποκλειστικά για τις συσκευές αναγνώρισης και εποπτείας, σήμερα όμως παρατηρείται η στροφή προς την κατασκευή των μη επανδρωμένων αεροχημάτων αναγνώρισης και μάχης. Χειροπιαστό παράδειγμα αποτελεί εδώ ο διαγωνισμός που προκήριξε το Ναυτικό των ΗΠΑ UCLASS για την κατασκευή μη επανδρωμένου βομβαρδιστικού αεροσκάφους επίθεσης με βάση καταστρώματος. Στο διαγωνισμό αυτό συμμετέχουν οι εταιρείες Νόρθροπ Γκρούμαν (Northrop Grumman), Μπόινγκ (Boeing), Τζένεραλ Ατόμικς (General Atomics) και Λόκχιντ Μάρτιν (Lockheed Martin). Η κατασκευή των μη επανδρωμένων αεροχημάτων για την χρήση τους από διάφορες πλατφόρμες, μέχρι τα υποβρύχια και τα αεροπλάνα περιπολίας, αποτελεί σήμερα την κεντρική κατεύθυνση της ανάπτυξης αυτής της τεχνολογίας.Σήμερα έχουν αναβιωθεί οι εργασίες κατασκευής πλατφόρμας για τα βομβαρδιστικά και τα αεροσκάφη αναγνώρισης νέας γενιάς, η οποία καλείται να αντικαταστήσει το φυσικά φθαρμένο τμήμα του υλικού (Β-1Β και Β-52H), αρχίζοντας περίπου από το 2025. Το αεροσκάφος αυτό προβλέπεται να είναι ελάχιστα ορατό, υποηχητικό, και προαιρετικά-επανδρωμένο (κατοικήσιμο). Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως μη επανδρωμένο αερόχημα, όσο και ως επανδρωμένο αεροσκάφος. Ο εξοπλισμός τέτοιου οχήματος θα περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα αεροπορικών όπλων υψηλής ακριβείας χαμηλής ορατότητας.

Σε ό,τι αφορά τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς μπορεί να ειπωθεί ότι η αμερικανική εμπειρία στην κατασκευή τους αποδείχτηκε αποτυχημένη. Το καλό αεροπλάνο με καλή προοπτική εκσυγχρονισμού και επέκτασης των ικανοτήτων μάχης Lockheed Martin F-22 έχει κατασκευαστεί με πολύ μικρή σειρά από 187 αεροσκάφη,μάλιστα, δύο από τα οποία έχουν χαθεί σε ατυχήματα και ένα -κατά τη συντριβή που είχε προκληθεί λόγω της ατέλειας του συστήματος εξασφάλισης της ζωής του πιλότου. Σήμερα χρησιμοποιούνται περίπου 160 αεροπλάνα από τα οποία μόνο το 55 - 65% βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους μαχητικής ετοιμότητας.Το νέο αεροσκάφος F-35, που δοκιμάζεται, υποφέρει από την υπερβολική καθολίκευσή του και από την ανεξέλεγκτη αύξηση της τιμής του. Η τιμή του F-35A, που προορίζεται για την εξαγωγή φθάνει σήμερα τα 122,8 εκατομμύρια δολάρια ( και αυτό παρόλο που αρχικά προβλεπόταν να είναι φθηνό και μαζικής χρήσης αξίας 60-70 εκατομμυρίων δολαρίων και σειράς από 2.000 και πάνω αεροσκάφη). Η αξία δε του  F-35B ξεπερνά τα 190 εκατομμύρια δολάρια .Τώρα συνεχίζεται η κατασκευή των στρατηγικών μεσαίων μαχητικο-μεταγωγικών αεροσκαφών Boeing C-17. Συνεχίζεται επίσης και η μαζική παραγωγή του αεροπλάνου C-130J Super Hercules (Σούπερ Ηρακλής), αλλά πολύ σύντομα θα ανταγωνιστεί με το μεταγωγικό αεροσκάφος Embraer KC-390 (Εμπράερ). Η αξία του C-130 φθάνει τα 67 εκατομμυρια δολάρια και η δηλωθείσα αξία του KC-390 ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια δολάρια.